معنی ناشی و ناوارد

تازه وارد

ناوارد، آماتور، تازه کار

تازه کار و مبتدی

نو کار

ناوارد

ناوارد. [رِ] (ص مرکب) ناشی. تازه کار. غیرماهر. ناآشنا به کار. که در کاری وارد و ماهر و متبحر نیست. ناپخته کار. ناورزیده. نااستاد. بی تجربه. ناواقف. || نامقبول. ناموجه. نابجا. که وارد و بجا و معقول نیست: ایراد ناوارد.

ناشی. (اِخ) رجوع به ناشی ءالاصغر و ناشی ءالاکبر شود.

ناشی. (از ع، ص) بی وقوف و اجنبی. (السامی) (رشیدی) (انجمن آرا) (آنندراج). تازه کار و مبتدی. (فرهنگ نظام). کم تجربت. (السامی). بی تجربه. تازه کار. ناآزموده. نکرده کار. ناکرده کار. غُمر. ناآزموده کار. بی مهارت. نااستاد. ناوارد به کاری. غیرماهر:
ختم است برغم چند ناشی
بر خاقانی سخن تراشی.
خاقانی (از انجمن آرا).

ناشی ٔ. [ش ِءْ] (ع ص) کودک و دختر که از حد صِغَر گذشته باشند، للذکر و الانثی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دختر یا پسری که از حد صغر گذشته وارد عهد شباب شده باشند: غلام ناشی ٔ و جاریه ناشی ٔ. (اقرب الموارد). نوجوان. (آنندراج) (غیاث اللغات). از کودکی برآمده، مذکر و مؤنث در این یکسان بود. (مهذب الاسماء). از کودکی برآمده. (السامی) (محمودبن عمر). ج، نَش ْء. نَشَاء. ناشئه. || ابر که نخستین پیدا و نمایان گردد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || آنچه به شب پیدا و حادث شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). کل ما حدث باللیل و بدا. (اقرب الموارد) (المنجد). پیداشونده. (غیاث اللغات). ج، نواشی. || (اِ) آغاز روز. اول النهار. || اول ساعات اللیل. (المنجد). نخستین ساعات شب.

(رِ) [فا - ع.] (ص.) ناآشنا به کار، ناشی.

[ع.] (ص.) تازه کار، بی تجربه، ناوارد.

[ع. ناشی ء] (اِفا.) نشأت گیرنده، پیدا شونده.

بیجا، پرت، مبتدی، ناشی، بی‌اطلاع، ناآگاه،
(متضاد) بلد، وارد

‎ کارندان نو نیاز، بی جا (صفت) غیرماهرناآشنابکارناشی، ناموجه بیجا: این ضحکه باردواین استهزاء ناواردبرکجامی آید.

Callow, Impertinent, Inapplicable

629